یادتان هست که چندی پیش دلتنگ "نامههای کاغذی" شده بودم؟ چند هفته از نوشتن آن مطلب نگذشته بود که کتاب "یکصد و ده نامه از دو سیمین" به دستم رسید. در مقدمه کتاب، منصور اوجی توصیف جالبی از نامههایی که این دو بانوی بزرگ ادب فارسی برایش نوشتهاند داشت که من را دوباره یاد آن آه و افسوس خودم انداخت. فکر کردم بد نیست که چند جملهای از مقدمه کتاب را اینجا بیاورم، تا هم کتاب معرفی شود، هم یاد "نامه کاغذی" بزرگ داشته شود و هم تشخص و "فرهنگ" متن کاغذی برای طرفداران متن الکترونیک یادآوری شود.
... این دو بانوی قصه و شعر گرچه صفات مشترک بسیاری را در عرصههای نیک انسانی داشتند ولی از لحاظ رفتار و کردار و پوشش و آرایش صاحب دو منش متفاوت بودند، خانم دانشور چنانکه میدانید سالهای سال و پابهپای جلال در جریان بیشترین کورانهای سیاسی مملکت بود و مصائب و سختیهای بسیاری را از سر گذرانده، که بزرگترینش مرگ جلال بود. و گرچه صاحب فرزندی نبود ولی روحیه مادرها و حتی مادربزرگها را داشت و این روحیه را حتی در پوشش و آرایش او نیز میتوانستی ببینی. برای همه مادری میکرد و در مشکلات توی جانرس همه بود و سنگ صبور همه. زنی بود به معنی واقعی به آرامش رسیده، اقیانوسی بود آرام و رام و هیچ طوفانی او را به تلاطم درنمیآورد (این را همینجا اشاره کنم که ایشان سالهای سال یوگا کار میکرد.)
برعکس ایشان خانم بهبهانی گرچه صاحب سه فرزند بود و نوه داشت ولی روحیهای دخترانه داشت حتی دخترانهتر از دختر خودش امید. در پوشش و آرایش نیز چنین بود و بیشتر رنگهای شاد را انتخاب میکرد و در رفتار و کردار، کوهی بود آتشفشان، هیچ بدی و ظلم و بیدادی را تحمل نمیکرد و با اندک بیدادی که میدید، میغرید و میخروشید و گدازهای درون را بیرون میریخت. و شما این تفاوت روحیهای را حتی در نامهنگاریهای ایندو میتوانید ببینید؛ در کاغذهایی که برای نوشتن انتخاب میکردند، در نظمی که در نوشتن داشتند و در خطی که با آن مینوشتند و در تاریخی که در نامهها میگذاشتند. خانم دانشور معمولا بر کاغذهای معمولی به قطع A4 مینوشت آن هم در سطوری مرتب و منظم و با خطوطی ریزریز و بدون هیچ خطخوردگی و تاریخ را هم همیشه در بالای نامه میگذاشت و نامهها را بهمحض نوشتن، پست میکرد. اما خانم بهبهانی برعکس ایشان بر روی انواع و اقسام کاغذها نامه نوشتهاست؛ کاغذهایی به قطع A4 و معمولی، کاغذهای شیک و الوان، کاغذهای گلوبوتهدار، کاغذهایی به قطع یک کف دست و کاغذهایی به طول نیممتر، آن هم با خطی درشت و نامنظم و گاهی با خطخوردگی و گاهی تاریخ را در بالای نامهها میگذاشت و گاهی در پایین نامهها و گاهی هم اصلا تاریخی برای نامهها نمیگذاشت و همین امر، مرا مجبور میکرد تا تاریخ نامهها را براساس تاریخی که بر تمبر نامهها خورده بود مشخص کنم. گاهی نامهای را نوشته بود و فراموش کرده بود پست کند و بعد نامه دیگری نوشته و هر دو نامه را با توضیح در یک پاکت گذاشته بود و فرستاده بود ... (یکصد و ده نامه از دو سیمین، صفحه 7 و 8)
نویسنده: به سعی منصور اوجی
ناشر: نیلوفر
سال نشر: 1396 (چاپ 1)
قیمت: 27000 تومان
تعداد صفحات: 290 صفحه
شابک: 978-964-448-701-9