کتاب سفری ریلی به دل تاریخ ایران و رویای راه‌آهن است. در حالی‌که مشاهدات مسافر امروزی در خاطرات و اسناد تاریخی گذشتگان درباره‌ی تاسیس راه‌آهن نشانده شده تا شاید تصویری ترسیم شود از مسیری که برای تحقق این رویا پیموده شده است. قطارباز کندوکاوی است در تحقق یک رویا. (برگرفته از توضیحات پشت جلد کتاب)

"سرآغاز" کتاب با این جملات آغاز می‌شود:
"در میانه‌راه زندگی، اگر دوست و همسر و شغل و رویای بلندپروازانه‌ای نداشته باشی، می‌توانی غریب‌ترین علایق و عبث‌ترین بازی‌های شخصی را بدون ملامت دیگران و عذاب‌وجدانِ شخصی پی بگیری، و بیفتی به دنبال چیزهای کوچک، علایق نامعمول، امیال غریب، اشیای پنهان و اعمال بی‌هدف. اما بدون آن "مهارهای زندگی معتدل"، همیشه امکان دارد کار از حد بگذرد و بیخ پیدا کند. به نظر می‌آمد کارم بیخ پیدا کرده بود وقتی اوایل شهریورماه به جای تمدید اجاره‌خانه‌، با دو کوله‌پشتی (یکی بزرگ که به پشت می‌انداختم و کوله‌ای کوچک که از جلو بغل می‌کردم) راه افتادم به هر کجا که ریل می‌رود، بی‌خیالِ این‌که موقع بازگشتِ مفلسانه به این شهر چه خواهم کرد ..."