کتاب تلاشی است برای بازخوانی جریان آموزش و پرورش در ادوار گذشته از نگاه برخی داستان‌نویسان که در قالب خاطره روایت می‌شود؛ در ناخرسندی‌های روایت شده از شاعران و نویسندگان از مدرسه تامل شده است تا از طریق آن پست و بلند جریان فرهنگ و آموزش در ایران بهتر نشان داده شود. به طور ضمنی در پیشینه فرهنگ قدیم و تطور آن در دوران جدید نیز نگریسته شده است. روایت‌های این کتاب گونه‌ای حس نوستالژیک در خواننده برمی‌انگیزد. (برگرفته از توضیحات پشت جلد کتاب)
مطالب کتاب را می‌توان به دو بخش تقسیم کرد. در بخش اول نویسنده به طرح موضوع و بررسی "بازتاب مدرسه در متون ادبی" پرداخته (160 صفحه) و در بخش دوم گزیده‌ای از داستان‌ها یا خاطره‌گونه‌هایی از نویسندگان مختلف همچون جلال آل‌احمد، امین فقیری، پرویز دوایی و ... آمده است.