داستان با این جملات آغاز می‌شود:
"آلکسی فیودوروویچ کارامازوف سومین پسر فیدور پاولوویچ کارامازوف بود، ملاکی پرآوازه در ناحیه ما در روزگار خودش، که به سبب مرگ دردناک و نامعلومش که درست سیزده سال پیش روی داد و در جای خود به آن خواهم پرداخت، همچنان در یاد ما مانده است. علی‌العجاله، تنها می‌گویم که این "ملاک" - چون چنین می‌نامیدیمش، هر چند هیچگاه در ملک خود به سر نبرد - از جنم غریبی بود، با این همه با امثال او زیاد برخورد می‌کردی، جنمی مهمل و فاسد الاخلاق و، به علاوه، بی‌مغز. اما او یکی از آن آدمهای بی‌مغز بود که در مراقبت از امورات دنیوی‌شان ید طولائی دارند، و ظاهرا مراقب چیز دیگری نیستند. مثلا، فیودور پاولوویچ از صفر شروع کرد؛ ملکش کوچکترین ملک بود؛ بر سفره دیگران می‌نشست و چون انگل خود را به آنان می‌چسبانید، با این همه هنگام مرگش معلوم شد که صد هزار روبل پول نقد داشته است ..."