کتاب مجموعه‌ی 5 داستان از نویسنده‌ی ژاپنی‌الاصل است. موراکامی همه‌ی داستان‌های این مجموعه را در پی زلزله‌ی سال 1995 در کوبه ژاپن نوشته و هریک از داستان‌ها به نوعی این فاجعه را در پس‌زمینه‌ی خود به خواننده یادآوری می‌کنند.

داستان "بشقاب پرنده در کوشیرو" با این جملات آغاز می‌شود:
"او پنج روز متوالی جلوی تلویزیون نشست و به بانک‌ها و بیمارستان‌های مخروبه خیره شد. فروشگاه‌ها در آتش می‌سوختند و چندین خط راه‌آهن و بزرگراه‌ها خسارت دیدند. اما هرگز کلمه‌ای بر زبان نیاورد و در کوسن مبل فرو رفت. دهانش قفل بود و وقتی کومورا با او صحبت می‌کرد جوابش را نمی‌داد و از تایید یا تکذیب حرف‌ها خودداری می‌کرد. کومورا مطمئن نبود که حتی صدایش به گوش او می‌رسید.
همسر کومورا اهل شمال یاماگاتا بود و تا آن جایی که می‌دانست زنش دوست یا فامیلی نداشت که در کوبه صدمه دیده باشد. با این حال از صبح تا شب جلوی تلویزیون خشکش می‌زد. در حضور همسرش چیزی نمی‌خورد و نمی‌نوشید و هرگز توالت نمی‌رفت. به‌جز تعویض کانال تلویزیون جم نمی‌خورد ..."