جانسون ... زمانی همیشگی و مکانی همه‌جایی ساخته، تا بتواند پرسشی را که با هر نسل تازه‌ای از انسان تازه می‌شود، به میان آورد. (چگونه باید زیست؟) و شاید به همین سبب است که کتاب با تازگی درخشنده، نافذ، موثر و کلامی که قاطعیت واژه‌ها و مفاهیم آن در بیان شک و پرسش، قاطعیت ویژه‌ی خردگرایان سده‌ی هجدهم اروپاست و با ته رنگی ظریف از طنز تلخ آمیخته شده، ذهن متفکر را، از راه همدردی، به تفکر وامی‌دارد. (برگرفته از توضیحات پشت جلد کتاب)

داستان با این جملات آغاز می‌شود:
"تو، تو که زمزمه‌های تخیل را باور می‌داری و شورمندانه به دنبال توهم‌های امید می‌روی؛ تو که انتظار داری سالخوردگی وعده‌های جوانی را برآورده سازد و فردا کاستی‌های امروز را جبران کند؛ به داستان راسلاس، شهزاده‌ی حبشه، گوش فرادار.
راسلاس چهارمین امپراتوری قدرتمند بود، که پدر آب‌ها در قلمرو او راه خود را آغاز می‌کند، و بخشندگی آن، چشمه‌های فراوانی جاری می‌سازد و فرآورده‌های مصر را در نیمی از جهان می‌پراکند.
راسلاس بنا به فرادهش پادشاهان سرزمین‌های گرمسیر، در کاخی همراه با دیگر پسران و دختران امپراتور، در بازداشت بود تا آن‌که زمان جانشینی او فرا رسد ..."

اطلاعات بیشتر درباره این کتاب را می‌توانید در اینجا بیابید.