کتاب متن نامه‌نگاری انجام شده میان آلبرت اینشتین و زیگموند فروید است. این نامه‌نگاری که در سال 1932 انجام شده است، با ارسال نامه‌ای از سوی اینشتین به فروید آغاز می‌شود. اینشتین در نامه خود به فروید که همزمان با اوج گرفتن فاشیسم در اروپا نوشته شده است، از دغدغه‌های خود درباره‌ی جنگ میان انسان‌ها و کشورها می‌نویسد. او در جایگاه دانشمند علوم طبیعی در جست‌وجوی راه‌حلی عملی برای پیشگیری از وقوع جنگ است. او که به استدلال قیاسی دقیق عادت کرده، امیدوار است که با نظریه‌پردازی و طرح استدلال‌های استوار علمی، بتوان شوق انسان‌ها به شرکت در جنگ را نه‌تنها تضعیف کرد بلکه به کل از میان برداشت.
اما از دیدگاه فروید پیدا کردن راه‌حل این مشکل به این سادگی‌ها نیست. بنابراین او در نامه‌ای که در پاسخ نامه اینشتین می‌نویسد، جنگ را از منظر روانشناسی انسان‌ها می‌کاود و برای اینشتین توضیح می‌دهد که چرا با روش‌های علمی او نمی‌توان انسان را از جنگ و خونریزی برحذر داشت. کتاب متن این دو نامه به همراه مقدمه و موخره‌ای در توضیح اهمیت این مکاتبه تاریخی است.