رنه پنجاه و چهار ساله است و در یکی از گران‌ترین محله‌های پاریس سرایدار یکی از ساختمان‌های مجلل این شهر است. ساختمانی که در هر واحد آن خانواده‌ای از طبقه‌ی مرفه و بورژوازی فرانسه زندگی می‌کند.
رنه در ظاهر زن چاق و سبک‌مغزی است که اوقاتش را با تماشای برنامه‌های تلویزیون و خوردن تنقلات غیرسالم می‌گذراند. اما او در واقع زن خودساخته‌ای است که اطلاعات جامعی درباره هنر، فلسفه و موسیقی دارد. رنه در خلوت خود به اپرا گوش می‌کند، کتاب می‌خواند و از خودش با بهترین غذاها پذیرایی می‌کند. اما او بخاطر اعتقاداتش، اجازه نمی‌دهد کسی از این واقعیت زندگی او آگاه شود.
پالوما دختر دوازده ساله یک نماینده مجلس است که در یکی از واحدهای ساختمان محل کار رنه، زندگی می‌کند. او دختر تیزهوشی است که تصمیم گرفته استعداد خود را از همه پنهان کند. برای همین تلاش می‌کند که در مدرسه شاگرد خوبی باشد، نه یک شاگرد ممتاز. با بچه‌های دیگر می‌جوشد تا به نظر نیاید که تافته جدابافته‌ای است و ... تصمیم دارد در روز تولد 13 سالگی‌اش خودکشی کند چون فکر می‌کند در دنیا کسی نیست که او را درک کند.
در ساختمان محل کار رنه، تنها پالوما است که مشکوک است او بیش از آن چیزی که نشان می‌دهد سرش می‌شود ...

داستان با این جملات آغاز می‌شود:
"امروز صبح، پالی‌یر کوچولو، که معمولا هرگز با من حرف نمی‌زند، اعلام کرد: - مارکس دیدگاهم را نسبت به جهان کاملا دگرگون کرده است.
آنتوان پالی‌یر، وارث خوشبخت یک خانواده کارخانه‌دار، پسر یکی از هشت کارفرمای من است، آخرین باد گلوی سرمایه‌داری بزرگ - باد گلویی که فقط در اثر سکسکه‌های پاک و سالم به‌وجود می‌آید -، سرشار از شادی کشفی که کرده، به طور غیر ارادی، بی‌آن که حتا تصور کند که بتوانم چیزی از آن سر در بیاورم، آن را برایم نقل می‌کند: توده‌های زحمت‌کش از اثر مارکس چه می‌توانند بفهمند؟ خواندنش دشوار، زبانش فرهیخته، نثرش دقیق، و فلسفه‌اش بسیار پیچیده است ..."