آقای معیری متولد ۱۳۰۰ است و از طرفداران مصدق و بزرگ‌ترین سوال زندگیش این است که چرا مردم در چهل و هشت ساعت شعارشان را از زنده‌‌باد مصدق به جاویدشاه تغییر دادند. یکی دیگر از مشکلات آقای معیری این است که تا سال ۹۸ زنده مانده و به این راحتی‌ها نمی‌میرد!
کتاب همانند دیگر کارهای نویسنده، با زبان طنز به مشکلات جامعه می‌پردازد.

داستان با این جملات آغاز می‌شود:
"آقای معیری آدم محترم و البته پیری بود. به‌شدت پیر! از آن دسته آدم‌هایی که انگار زندگی مدت‌هاست با آن‌ها رودربایستی دارد و ایضا انگار هیچ‌کس، حتا ملک‌الموت هم رویش نمی‌شود به آن‌ها بگوید موعد زندگی کردن شما تمام شده، لطفا تشریف ببرید آن دنیا!
آقای معیری در طول زندگی به دو چیز علاقه داشت؛ یکی پیاده‌روی و دیگری دکتر مصدق. بزرگ‌ترین سوالش هم حتا بیش و پیش از بودن یا نبودن، این بود که مردم همیشه‌درصحنه (احتمالا مردم آن زمان لقب دیگری داشته‌اند، ما همین از دست‌مان برمی‌آمد!) چرا طی چهل و هشت ساعت از زنده‌باد مصدق به جاویدشاه تغییر موضع داده بودند. اساسا با تمام کسانی که یا در کودتای 28 مرداد نقش داشتند یا آن را تبریک گفتند یا از رخ دادنش شادمان بودند، میانه‌ی خوبی نداشت و ازشان خوشش هم نمی‌آمد. از شعبان‌بی‌مخ گرفته تا زاهدی و تا یکی دو نفر دیگر که آوردن اسم‌شان هم اعطای مجوز به این کتاب را با خطر روبه‌رو می‌کند هم ... همان اعطای مجوز را با خطر روبه‌رو می‌سازد ..."